Modlitwa
W życiu wewnętrznym O. Założyciel mocno akcentował, by praca nad własnym uświęceniem poprzedzała pracę apostolską.
Zachęcał ćwiczenie się w budzeniu w sobie wiary żywej, która utrzymuje nas ciągle w obecności Bożej, sprawia, że każdą okoliczność przyjmujemy jako wprost z Jego ręki, każdą czynność pod Jego okiem i dla Niego, według Jego woli, jak najlepiej spełniamy. Żywa wiara potęguje, ulepsza, doskonali i uświęca działalność zewnętrzną. Jej pogłębieniu ma służyć określona przez Matkę Bronisławę praktyka „Straży serca”, która umożliwia spełnianie każdej czynności ze względu na Boga i dla Jego chwały.
Ogromne znaczenie ma stopień wyrzeczenia się siostry, który determinuje stopień jej użyteczności apostolskiej – „siostry od Aniołów powinny sobie upodobać w krzyżu Zbawiciela”.
W swojej postawie siostry starają się zabiegać, w/g słów Ewangelii, o „cichość gołębią” i „roztropność wężową”.
Duch posłuszeństwa i poświęcenia dla Kościoła i Stolicy Apostolskiej przyświeca codziennym wysiłkom sióstr.