Adwent 2018

Sobota II Tygodnia Adwentu. Oczarowałaś me serce siostro ma, oblubienico!

Słowo: „Do rumaka w zaprzęgu faraona wydałaś mi się podobna, moja najmilsza. Twe lica gładkie jak turkawki, a szyja twoja jak uroda kolii” Pnp 1, 9-10; „Oczarowałaś me serce, siostro ma, oblubienico, oczarowałaś me serce jednym spojrzeniem twych oczu, jednym paciorkiem twych naszyjników”. Pnp 4,9

Słowo z dnia: „Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie”. Ps 80,4

Prośba: o radość z doświadczenia troski Pana i Jego darów.

Piątek II Tygodnia Adwentu. Szulamitka

Słowo: „Tańcz, tańcz, Szulamitko, tańcz, tańcz, niech się na ciebie napatrzymy!” Pnp 7,1 „Murem jestem ja, a piersi me są basztami, odkąd stałam się w oczach jego jako ta, która znalazła pokój”. Pnp 8,10

Słowo z liturgii: „O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. Twoje potomstwo byłoby jak piasek, i jak jego ziarnka twoje latorośle. Nigdy by nie usunięto ani wymazano twego imienia sprzed mego oblicza!” Iz 48, 18-19

Czwartek II Tygodnia Adwentu. Z Libanu przyjdź Oblubienico!

Słowo:  „Z Libanu przyjdź, oblubienico, z Libanu przyjdź i zbliż się!  Zstąp ze szczytu Amany, z wierzchołka Seniru i Hermonu, z jaskiń lwów, z gór lampartów. Oczarowałaś me serce, siostro ma, oblubienico, oczarowałaś me serce jednym spojrzeniem twych oczu, jednym paciorkiem twych naszyjników”.  Pnp 4, 8-9

Środa II Tygodnia Adwentu. Cała jesteś piękna!

Słowo: „Jakże piękna jesteś, moja przyjaciółko, jakże piękna! Twe oczy są jak gołąbki za twoją zasłoną. Twe włosy są jak stado kóz, które spływają z gór Gileadu. Twoje zęby są jak stado strzyżonych owiec, kiedy wychodzą z kąpieli. Każda ma swą bliźniaczkę i żadnej z nich nie brakuje. Twoje wargi jak wstążka purpury, a usta są pełne rozkoszy. Jak połówki granatu są twoje policzki wyglądające spod zasłony. Twoja szyja jest jak baszta Dawida, zbudowana warstwami. (...) Twe piersi są jak dwoje koźląt, bliźniąt gazeli, które się pasą wśród lilii.

Wtorek II Tygodnia Adwentu. Ukaż mi swą twarz

Słowo: „Gołąbko moja, wtulona w skalną szczelinę, schowana w górskich przepaściach! Pozwól mi zobaczyć twoją twarz, daj mi usłyszeć twój głos. Bo twój głos jest miły, a twoja twarz jest śliczna”. Pnp 2,14

Słowo z liturgii: „Wstąpże na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny w Syjonie!  Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: «Oto wasz Bóg!»” Iz 40, 9

Poniedziałek II Tygodnia Adwentu. Moje mury

Słowo: „Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty”. Pnp 2,9

Słowo z liturgii: „Pan obrońcą mego życia, przed kim miałbym czuć trwogę?” Ps 27,1

Prośba: o doświadczenie miłości Boga w mojej słabości.

II Niedziela Adwentu. Chora z miłości

Słowo: „Ja śpię, lecz serce me czuwa: Cicho! Oto miły mój puka! «Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja, gołąbko moja, ty moja nieskalana, bo pełna rosy ma głowa i kędziory me - kropli nocy». «Suknię z siebie zdjęłam, mam więc znów ją wkładać? Stopy umyłam, mam więc znów je brudzić?» Ukochany mój przez otwór włożył rękę swą, a serce me zadrżało z jego powodu. Wstałam, aby otworzyć miłemu memu, a z rąk mych kapała mirra, z palców mych mirra drogocenna - na uchwyt zasuwy.

Sobota I Tygodnia Adwentu. Spojrzenie przez okno

Słowo: „Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty”. Pnp 2,9

Słowo z liturgii: „ (…) Oczy twoje patrzeć będą na twego mistrza”. Iz 30, 20-2

Prośba: o doświadczenie na sobie miłosnego spojrzenia Jezusa.

Piątek I Tygodnia Adwentu. Wstań!

Słowo: „Zaklinam was córki jerozolimskie, (...): nie budźcie ukochanej i nie wyrywajcie jej ze snu, dopóki sama nie zapragnie!” Pnp 2,7 ; „Wstań, moja przyjaciółko, moja śliczna, i przyjdź! Bo już minęła zima, deszcze ustały i przeszły. Na ziemi pokazały się kwiaty, nadszedł czas przycinania winnic, w okolicy już słychać gruchanie synogarlicy. Już figowiec wypuścił pąki i swoją woń rozlał kwiat winorośli”. Pnp 2,10-13

Słowo z liturgii: „I otworzyły się ich oczy”. Mt 9,30

Czwartek I Tygodnia Adwentu. Pobiegnijmy!

Słowo: „Weź mnie za rękę, pobiegnijmy!” Pnp 1,4 „Oto przychodzi, skacząc po górach, przeskakując pagórki. Mój ukochany jest jak gazela albo jak młody jelonek”. Pnp 2,8-9a

Słowo z liturgii: „Błogosławiony, który przybywa w Imię Pańskie”. Ps 118

Prośba: o stawanie się coraz bardziej podobną do Jezusa.

Strony

Subskrybuj RSS - Adwent 2018
Copyright©2010-2016 Zgromadzenie Sióstr od Aniołów.
Strona stworzona dzięki Drupal