„Nieznaną jestem... Taką umrzeć pragnę. Wspomnienia s. Wandy Boniszewskiej (1907-2003)"

Pierwsza część została napisana w czasie: marzec 1935 - 1944. Zaczyna się ona od słów: „Trudno mi zdobyć się na pisanie pamiętnika, ale skoro Ty, Boże, ode mnie żądasz, to ufam, że i dopomożesz. Myślę, że pisać będę to, co będzie dla Twojej większej chwały, a mnie dla umartwienia za grzechy” (s. 19). 

Autorka zastrzegła, że to, co pisze, jest sprawą sumienia, za wyjątkiem dwóch osób, które mogą przeczytać, tj. kierownik duchowy, ks. Makarewicz i m. Konrada Iżycka, przełożona generalna. Drugą część Wspomnień spisała s. Wanda w 1958 r., w dwa lata po powrocie z obozu sowieckiego, na polecenie kierownika duchowego:” Przyrzekam mu w Imię Boże, że będę mu posłuszna, co się tyczy opisania Czyśćca przebytego przeze mnie w Rosji. Jeśli to ma być na większą chwałę Bożą i może jeszcze komuś z żyjących na ziemi będzie potrzebne... (...) Rozpoczynam od znaku Krzyża świętego, żeby napisać tak, jak Jezus chce i zgodnie z zaleceniami mojego kierownika ks. Czesława Barwickiego. I Ciebie Matko Boża, Pośredniczko łask, błagam o pomoc i światło Ducha Świętego w kierowaniu tym piórem pod Twoje dyktando" (s. 191-192). Opisywane wydarzenia w tych Wspomnieniach rozegrały się w latach 1950-1956.

Copyright©2010-2016 Zgromadzenie Sióstr od Aniołów.
Strona stworzona dzięki Drupal