09 II 2021 - Drabina Jakuba

Jedną z najbardziej popularnych scen w Starym Testamencie jest tzw. Drabina Jakuba. Wielu malarzy próbowało ją zobrazować. „Przerabiało” się ją nawet na lekcjach języka polskiego. To moment, kiedy Jakub, z nielegalnie zdobytym błogosławieństwem od swojego ojca Izaaka, wyruszył w podróż. Celem było znalezienie odpowiedniej żony. Któregoś wieczoru, zmęczony wędrówką zasnął z głową na kamieniu. We śnie zobaczył drabinę opartą o ziemię i sięgającą nieba. Po niej poruszali się aniołowie – jedni w górę, inni w dół. Jakub usłyszał we śnie zapewnienie o Bożej opatrzności i wierności przymierzu. „Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz” (Rdz 28, 15a) – mówi Bóg.

Obraz ten pokazuje doskonale na czym polegała misja aniołów w Starym Przymierzu. Byli oni pośrednikami między Bogiem a ludźmi. Bóg podawał im wiadomość, oni przekazywali ją człowiekowi i „odnosili” odpowiedź. Ściśle wiązało się to z ówczesnym obrazem Boga – dalekiego, groźnego, nieosiągalnego. Bóg powoli wychowywał i oswajał ludzi, przygotowywał na Swoje przyjście w ciele.

Wszystko zmienia się, gdy Jezus Chrystus staje się Jedynym Pośrednikiem. Aniołowie już nie muszą latać między niebem a ziemią, ale w pełni angażują się w misję Jezusa. To On jest tą drabiną - Synem Człowieczym, na którego wstępują i zstępują aniołowie (J 1,51). Jezus jest Bogiem bliskim. Nie potrzebuję pośredników w dostępie do Niego. Mogę mówić prosto do Jego Serca.

Maria

Grafika: Bartolome Esteban Murillo, Sen Jakuba.