19. IV 2021 - „Ofiara życia złożona Bogu za kapłanów” cz. 2.

Ciąg dalszy artykułu S. Marii Cichoń: „Ofiara życia złożona Bogu za kapłanów” z roku 2012

(…) Dał jej Pan Bóg poznanie i zrozumienie wielkości i świętości kapłaństwa. Mówił: Każdego kapłana kocham. Przez wszystkie czwartki składaj ofiarę z życia i z cierpień za kapłanów.
W tym dniu ustanowiłem kapłaństwo, przemieniając siebie w kapłana. Najświętszy Sakrament to Ja jestem. Więcej cierpiałem we czwartek, niżeli w piątek na krzyżu, drogi jest dla Mnie ten dzień.

A s. Wanda modliła się: „Najukochańszy Jezu, dziękuję Ci za zrozumienie Twojej miłości względem nas i dusz kapłańskich. Obiecuję czynić zadość ile chcesz za dusze kapłanów”.

Przez wielkoduszne przyjęcie zaproszenia Jezusa do cierpienia za kapłanów i osoby Bogu poświęcone, wypełniała w sposób dosłowny prośbę Założyciela zgromadzenia, aby Siostry współcierpiały z kapłanami dla chwały Bożej i dusz zbawienia.

Nie sposób nie wspomnieć, chociaż w kilku zdaniach, troski s. Wandy o kapłanów, których Pan stawiał na jej drodze. Byli to kapłani święci – jakiś czas jej spowiednikiem był bł. ks. Michał Sopoćko – ale byli i tacy, dla których kapłaństwo nie stanowiło wielkiej wartości. Tych otaczała szczególną modlitwą, za nich ofiarowała Bogu swoje życie i cierpienia. Gdy mieszkała w Częstochowie, w pobliżu Jasnej Góry, wiele czasu spędzała u stóp Pani Jasnogórskiej polecając Jej wstawiennictwu tych właśnie kapłanów. Często zamawiała za nich msze święte przed obrazem Pani Częstochowskiej.

CDN.