30 V 2021 - Mt 28, 16-20 - Uroczystość Trójcy Świętej

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami:

«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».

Czytając ten fragment Ewangelii trudno mi jest ukryć przed sobą, że słowo, które mnie najbardziej dziś porusza to "wątpili". Tak, zwątpienie jest we mnie. Wątpię przede wszystkim w jakość i moc relacji, we własną umiejętność bycia w relacji. W co wątpili w tamtej chwili uczniowie Jezusa?

Być może ich zwątpienie także dotyczyło relacji. Być może wątpili w prawdziwość ich wyboru na uczniów i apostołów Jezusa, czy aby na pewno Mistrz chciał ich wybrać? Być może wątpili w samych siebie po tym, jak Go pozostawili, czy aby na pewno chciał takich uczniów na swoich świadków? Być może wątpili w Jego przebaczającą miłość, czy aby na pewno dalej mają miejsce w Sercu Jezusa?

Tych i takich właśnie uczniów Jezus posyła, by nauczali i udzielali chrztu. Właśnie chrzest staje się pewną pieczęcią pomiędzy Bogiem, a człowiekiem. Chrzest, czyli zanurzenie człowieka w Bogu, w Całym Bogu, w Bogu Trójcy, który sam w sobie jest Relacją.

Rublow na swojej ikonie Trójcy Świętej próbował pokazać tajemnicę Boga-Relacji, malując trzy bliźniacze postacie, statyczne i jednocześnie w ruchu. Przyglądając się ikonie, można dostrzec ten ruch w gestach pochylenia głów i wyciągniętych dłoniach. Jest energią przechodzącą z jednej postaci na drugą i trzecią - w okrąg, wciągającą także naturę (w symbolicznym pochyleniu drzewa w tle). W tym okręgu Bożego Życia jest wolne miejsce dla modlącego się przed ikoną.

To właśnie poprzez chrzest jesteśmy zanurzeni w odwiecznym życiu Boga: i Ojca, i Syna, i Ducha. I ten odwieczny Bóg jest z nami w każdym dniu, aż do skończenia świata.

Serce moje, które wątpisz, nieogarniona Trójca żyje w tobie, a ty w Niej.

s. Franciszka