Piątek II Tygodnia Adwentu. Szulamitka
Słowo: „Tańcz, tańcz, Szulamitko, tańcz, tańcz, niech się na ciebie napatrzymy!” Pnp 7,1 „Murem jestem ja, a piersi me są basztami, odkąd stałam się w oczach jego jako ta, która znalazła pokój”. Pnp 8,10
Słowo z liturgii: „O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. Twoje potomstwo byłoby jak piasek, i jak jego ziarnka twoje latorośle. Nigdy by nie usunięto ani wymazano twego imienia sprzed mego oblicza!” Iz 48, 18-19
Prośba: o poznanie mojego prawdziwego Imienia.
Oblubienica w Pieśni nad Pieśniami otrzymuje wyjątkowe imię: Szulamitka. Dla kultury Wschodu imię oznacza istotę osoby, mówi o jej życiowej misji, przeznaczeniu. Uczeni od wieków zastanawiają się nad znaczeniem tego imienia. Jedna z hipotez mówi, że jest to „Kobieta z Szunem/Szulam”, ojczyzny Abiszag - wspaniałej dziewczyny wybranej specjalnie dla starego już króla Dawida. Byłoby to nawiązanie do najpiękniejszej kobiety z epoki króla Dawida i Salomona. Inna teoria widzi w niej „Kobietę Salomona”, rodzaj żeński od imienia „Salomon”. Według kolejnej imię Szulamitka oznaczałoby „Pokojowa-Doskonała-Nieskazitelna” - opierając się na znaczeniach hebrajskiego słowa šalôm (G. Ravasi). Poeta nie rozwiązuje zagadki dotyczącej tożsamości tej kobiety, ale wkłada w jej usta słowa, które mogą być dla nas wskazówką. Pod koniec poematu, w odpowiedzi na pomysły braci, jak ustrzec dziewictwo ich siostry, wydaje ona opinię o samej sobie. Uznaje siebie za dojrzałą kobietę, gotową do miłości i małżeństwa, znajdującą spełnienie samej siebie w oczach ukochanego. Jeśli jej imię znaczy „pokój”, to właśnie siebie w Nim odnajduje. To miłość Oblubieńca, którą przyjęła, pozwala jej żyć pełnią Życia, realizować siebie w swojej kobiecości i kochać.
Aby odnaleźć siebie w oczach ukochanego, uznać swoją wartość i piękno, trzeba poznać swoje prawdziwe Imię. Im bardziej zbliżę się do mojej głębi, mojego centrum, tym jaśniejsze staną się dla mnie pragnienia, które Bóg we mnie złożył. Jakie jest moje Imię? Jak Bóg zwraca się do mnie? Do czego to Imię nawiązuje, jaką misję mi wyznacza? Czy próbuję je odczytać i nim żyć? Jeśli jeszcze tego Imienia nie znam, będę dziś prosić Jezusa, żeby mi je objawił, ukazał. W ten sposób będzie mi łatwiej zbliżyć się do samej siebie i do Niego.Słowo: „Tańcz, tańcz, Szulamitko, tańcz, tańcz, niech się na ciebie napatrzymy!” Pnp 7,1 „Murem jestem ja, a piersi me są basztami, odkąd stałam się w oczach jego jako ta, która znalazła pokój”. Pnp 8,10
Słowo z liturgii: „O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. Twoje potomstwo byłoby jak piasek, i jak jego ziarnka twoje latorośle. Nigdy by nie usunięto ani wymazano twego imienia sprzed mego oblicza!” Iz 48, 18-19
Prośba: o poznanie mojego prawdziwego Imienia.
Oblubienica w Pieśni nad Pieśniami otrzymuje wyjątkowe imię: Szulamitka. Dla kultury Wschodu imię oznacza istotę osoby, mówi o jej życiowej misji, przeznaczeniu. Uczeni od wieków zastanawiają się nad znaczeniem tego imienia. Jedna z hipotez mówi, że jest to „Kobieta z Szunem/Szulam”, ojczyzny Abiszag - wspaniałej dziewczyny wybranej specjalnie dla starego już króla Dawida. Byłoby to nawiązanie do najpiękniejszej kobiety z epoki króla Dawida i Salomona. Inna teoria widzi w niej „Kobietę Salomona”, rodzaj żeński od imienia „Salomon”. Według kolejnej imię Szulamitka oznaczałoby „Pokojowa-Doskonała-Nieskazitelna” - opierając się na znaczeniach hebrajskiego słowa šalôm (G. Ravasi). Poeta nie rozwiązuje zagadki dotyczącej tożsamości tej kobiety, ale wkłada w jej usta słowa, które mogą być dla nas wskazówką. Pod koniec poematu, w odpowiedzi na pomysły braci, jak ustrzec dziewictwo ich siostry, wydaje ona opinię o samej sobie. Uznaje siebie za dojrzałą kobietę, gotową do miłości i małżeństwa, znajdującą spełnienie samej siebie w oczach ukochanego. Jeśli jej imię znaczy „pokój”, to właśnie siebie w Nim odnajduje. To miłość Oblubieńca, którą przyjęła, pozwala jej żyć pełnią Życia, realizować siebie w swojej kobiecości i kochać.
Aby odnaleźć siebie w oczach ukochanego, uznać swoją wartość i piękno, trzeba poznać swoje prawdziwe Imię. Im bardziej zbliżę się do mojej głębi, mojego centrum, tym jaśniejsze staną się dla mnie pragnienia, które Bóg we mnie złożył. Jakie jest moje Imię? Jak Bóg zwraca się do mnie? Do czego to Imię nawiązuje, jaką misję mi wyznacza? Czy próbuję je odczytać i nim żyć? Jeśli jeszcze tego Imienia nie znam, będę dziś prosić Jezusa, żeby mi je objawił, ukazał. W ten sposób będzie mi łatwiej zbliżyć się do samej siebie i do Niego.
