Sobota z ...

Drodzy Przyjaciele!

Obecna sytuacja naznaczona Covid-19 ogranicza możliwości bezpośredniego kontaktu. Jest to trudne jak wszędzie, ale staramy się być blisko ludzi w inny sposób, rekolekcje Lectio divina online, spotkania modlitewne online, założyłyśmy coś w formie Caritasu online pośrednicząc w przekazywaniu rzeczy potrzebującym. Nasz Dom rekolekcyjo - pielgrzymkowy przyjął formę Covid - hotelu. Tak jak jest to możliwe, staramy się odpowiadać na potrzeby czasu a pomysłów nie brakuje.

Pozdrawiamy serdecznie z Vranova koło Brna - "małej Częstochowy" w Czeskiej republice.  Centralne miejsce zajmuje tutaj kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia Panny Marii oraz klasztor Najmniejszych Braci św. Franciszka z Pauli, z którymi współpracujemy. W tym roku wspominamy 780 lat od uzdrowienia szlachcica Wiliama, któremu zjawiła się Panna Maria, a od tego właśnie wydarzenia wszystko się zaczęło. Więcej o historii możecie przeczytać tutaj 

Nasza  placówka na Syberii jest radością całego Zgromadzenia Sióstr od Aniołów. Syberia i sowieckie łagry wpisały się na stałe w historię naszej rodziny duchowej. Ukryte zgromadzenie na terenie Wileńszczyzny zostało zdekonspirowane i uznane za nielegalną organizację przeciwko władzy sowieckiej. Do aresztowania dwudziestu sióstr doszło w Poranek Wielkanocny 9 kwietnia 1950 roku. Przez 6 lat siostry cierpiały i pracowały w uciążliwych warunkach obozowych. Mimo ostrego reżimu nie zaprzestały prowadzenia głębokiego życia duchowego i pracy apostolskiej.

Siostry prowadzą program "Adopcji Serca" , w którym  opieką  jest objętych ok 240 dzieci w różnym wieku, pochodzących z rodzin biednych, porzuconych, osieroconych.

Siostry prowadzą Adopcję przy pomocy:

- Stowarzyszenia Solidarności z Ubogimi Trzeciego Świata  MAITRI z siedzibą w Gdańsku, Lublinie i Bytomiu. Opieką jest objętych ok 220 dzieci z szkoły podstawowej i średniej.

Przedszkole powstało po wojnie w 2008 r.

Niespokojny czas kilkumiesięcznych walk i smutne życie na uchodźctwie pozostawiły ślady w psychice każdego mieszkańca tego regionu, a szczególnie tych najmłodszych. Wiadomo, iż dzieci pozostawione same sobie często są zaniedbane i głodne. W Ntamugendze główną zabawą jest dla nich gra w kamyczki czy toczenie patykiem opony od roweru. 

Rodzice zajęci pracą w polu i różnymi problemami poświęcają im niewiele czasu. Prowadzenie mini-przedszkola jest próbą złagodzenia skutków życia w trudnej rzeczywistości.

W rejonie Ntamugengi 45% dzieci poniżej 5tego roku życia cierpi na chorobę głodową. Nasz ośrodek dożywiania w Ntamugenga jest jedyną funkcjonującą placówką tego typu w całym Rejonie Zdrowia o powierzchni 948 km². Zagłodzone dzieci są przynoszone do nas z terenów w promieniu 40 km.

Główną przyczyną niedożywienia dzieci jest ubóstwo, zaniedbanie rodziców, ich brak wykształcenia i ignorancja. Posiłki są monotonne i źle przygotowane, tak, że dziecko stopniowo traci apetyt  i przestaje w ogóle jeść.

Ośrodek Zdrowia w Ntamugenga działa od 1995 roku, obejmując swoim zasięgiem 12 wiosek. Jest nazywany „szpitalem”, posiada 80 łóżek szpitalnych, laboratorium, bank krwi, aptekę, salę porodową i operacyjną, poradnię gruźliczą i dla chorych na AIDS. Oprócz leczenia prowadzone są badania prenatalne i szczepienia, poradnictwo rodzinne i nauczanie naturalnych metod planowania rodziny.

Ntamugenga, to miejscowość położona we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, w Prowincji Północnego Kivu.

Jest to teren bogaty w złoża mineralne, ale nie korzysta z nich miejscowa ludność tylko różne grupy zbrojne. Dla mieszkańców ostatnie 20 lat to czas ciągłej niepewności, przemieszczania się, życia w obozach dla uchodźców.

Ludność zajmuje się głównie uprawą trzciny cukrowej, kukurydzy, fasoli i manioku oraz drobnym handlem. Wiele terenów uprawnych jest pod kontrolą lokalnych bandytów lub rebelii, stąd nie zawsze plony trafiają do właściciela.

Nasz założyciel kiedy powoływał nas do istnienia miał o nas marzenie… Widział nas jako małe ziarno gorczyczne, w którym pokładał nadzieję, że rozrośnie się ono jak olbrzymie drzewo. Obraz drzewa to obraz naszej drogi i powoływania wciąż nowych miejsc apostolstwa. Dlatego jesteśmy obecne wszędzie tam, gdzie odczytujemy wołanie Kościoła o gorliwość apostolską wśród ludzi, szczególnie w miejscach gdzie brakuje kałanów. W 1984 roku nasze Zgromadzenie odczytało znaki czasu i potrzeby Kościoła Powszechnego i odpowiedziało na nie zakładając placówki misyjne w Rwandzie, Kongo i Kamerunie.